Dalsze losy I – kara sądowa
Już w pierwszych dniach po wyzwoleniu obozu koncentracyjnego w Mauthausen, władze Stanów Zjednoczonych zaczęły prowadzić dochodzenie przeciwko potencjalnym Nazistom, tysiącom osadzonych w obozach więziennych i uwięzionych członkom formacji SS oraz byłym funkcjonariuszom więziennym. W przeciągu kilku miesięcy Francuscy, Brytyjscy i Sowieccy okupanci także rozpoczęli swoje dochodzenia w ustalonych odpowiednio strefach okupacyjnych i szukali podejrzanych osób. W tym samym czasie, stosunkowo szybko została stworzona szczególna ustawa w celu ukarania zbrodni nazistowskich w wielu europejskich krajach takich jak Polska, Czechosłowacja i Austria. Zbrodnie popełnione w satelickim obozie koncentracyjnym w Melku, były rozpatrywane nie tylko przez trybunały wojskowe Sił Alianckich, ale także przez sądy na narodowych szczeblach. W sumie więcej niż 20 byłych członków administracji obozu i strażników, (w szczegółach, przede wszystkim członkowie formacji Luftwaffe) tak samo jak, byli funkcjonariusze więzienni i pracownicy cywilni zostali osądzeni, wśród nich komendant obozu Julius Ludolph i szef magazynu dostawczego Otto Striegel. Zostali oni uznani za winnych, podczas procesów dotyczących obozów koncentracyjnych prowadzonych przez amerykański rząd wojskowy na ziemiach byłego obozu koncentracyjnego w Dachau, w maju 1946 roku i powieszeni rok później w Landsberg am Lech. W 1947 i 1949 roku, kapo byłego obozu koncentracyjnego w Melku Fidel Balbas i Uli Schmidt za zamordowanie kilku współwięźniów przez bezlitosne znęcanie się nad nimi, zostali osądzeni i uznani za winnych przez francuski trybunał wojskowy w Rastatt a potem straceni. Również Gottlieb Muzikant lekarz formacji SS, został uznany za winnego, ponieważ był odpowiedzialny za liczne morderstwa w więziennej izbie chorych w Melku. W 1960 roku regionalny sąd Republiki Federalnej Niemiec ( RFN) w Fuldzie, skazał Gottlieba Muzikanta, lekarza formacji SS w obozie w Melku na 21 wyroków dożywotniego więzienia. Sąd Ludowy regionalnego sądu Wiedeńskiego, zamknął sprawy wydając wyroki w 3 procesach sądowych, związanych ze zbrodniami popełnionymi w podobozie koncentracyjnym w Melku: Edmund Schödl, elektryk, pracownik firmy Felten i Guilleaume w Melku, został skazany na 3 lata więzienia, były unterkapo Josef Fischer został uniewinniony od wszystkich zarzutów a Franc Höger, dowódca plutonu Wehrmachtu, oskarżony o pilnowanie więźniów obozu otrzymał 10 lat więzienia.