Ewakuacja obozu

Aż do końca formacja SS próbowała wszystkich dostępnych środków, żeby zapobiec oswobodzeniu ocalałych więźniów obozu koncentracyjnego przez Wojska Alianckie. Ataki i posuwanie się naprzód Armii Związku Radzieckiego wymusiło ewakuację wszystkich obozów koncentracyjnych i przetransportowanie więźniów do innych obozów koncentracyjnych usytuowanych bardziej na zachód z rozkazu Himmlera. 10.000 więźniów obozu koncentracyjnego straciło życie podczas przymusowej ewakuacji, w pieszych marszach, w transporcie kolejowym, który długo docierał do celu i w przepełnionych obozach dla uchodźców.

Pod koniec marca 1945 roku, rozpoczęły się przygotowania do ewakuacji obozu koncentracyjnego. Planów przetransportowania więźniów do sieci tuneli ”Quarz” i zamordowanie ich poprzez wysadzenie sieci tuneli w powietrze nie zrealizowano. Pomiędzy 11 a 15 kwietnia 1945 roku, 7.401 ocalałych więźniów obozu koncentracyjnego w Melku zostało przeniesionych do głównego obozu w Mauthausen i satelickiego obozu w Ebensee. Krótko przed likwidacją obozu w Melku, przynajmniej 30 poważnie chorych więźniów, którzy nie nadawali się do transportu zostało zamordowanych przez członków formacji SS i funkcjonariuszy więziennych. Przynajmniej 36 innych więźniów, straciło życie w transporcie podczas ewakuacji. Ocaleni więźniowie obozu koncentracyjnego w Melku zostali wyzwoleni przez amerykańskie wojska, 5 i 6 maja wraz z wyzwoleniem obozów koncentracyjnych w Ebensee i Mauthausen.